Nu we in het westerse en helaas ook regenachtige Buenos Aires zijn neergestreken, hebben we eindelijk de tijd om onze avonturen in Peru samen te vatten.

We hebben van een meisje, dat we ontmoet hebben tijdens de Inka Jungle Tour, de tip gekregen om de app Polarsteps te gebruiken. Hierin maak je een soort digitaal dagboek waarin je foto's kan plaatsen. Zo kunnen de thuisblijvers onze route wat gedetailleerder volgen. Via de volgende link kom je op onze site:

https://www.polarsteps.com/LotteZwart/45530-zuid-amerika?s=b8551149-50f9-4987-ba31-f1489b6a6365

We begonnen onze drie weken Peru in Lima. Iets langer dan eerst de bedoeling was want we moesten naar de ambassade om een echt paspoort aan te vragen. Met onze noodpaspoorten was het namelijk niet mogelijk om Peru uit te reizen. Omdat we maar drie weken in Peru zouden blijven hebben we voor de spoedprocedure gekozen. Duur geintje trouwens, hopelijk kunnen we dit nog via de reisverzekering terugkrijgen. Na twee dagen Lima was het tijd om naar Cusco te gaan. Voor Lotte exact 10 jaar geleden dat ze alleen naar Cusco ging om daar een half jaar vrijwilligerswerk te doen.

Op het vliegveld stond Cristina, haar gastmoeder van 10 jaar geleden, ons springend op te wachten. Wat een mooi weerzien! Het was meteen weer als vanouds. We werden gelijk uitgenodigd om de volgende dag te lunchen bij haar. Een typisch Peruaanse lekkernij stond op het menu; gebraden cavia! Het was flink kluiven maar het smaakte best goed, een soort kip maar dan met iets meer smaak. De gesprekken met Cristina gingen allemaal in het Spaans, voor Arjen goed luisteren om het te snappen, voor Lotte fijn om haar Spaans weer goed te oefenen. Gelukkig voor Arjen had Cristina twee Belgische vrijwilligers in huis waarmee hij zijn Belgisch wielerjargon kon uitwisselen.

We dachten het paspoortverhaal te hebben afgerond. We hoefden ze immers alleen nog maar in Lima op te halen en dan konden we doorreizen naar Argentinië. Bleek een dag nadat we in Cusco waren er iets mis te zijn gegaan met onze vingerafdrukken. Of we even langs de ambassade in Lima konden komen:-o

Dus wij snel een retourtje naar Lima regelen. Echt balen, het kostte ons een hoop geld en een dag van onze reis. Gelukkig heeft het ministerie van buitenlandse zaken alle kosten voor ons vergoed. Arjen heeft nog gevraagd of hij ook een afdruk van zijn middelvinger kon laten nemen maar dat bleek helaas niet te kunnen.

Eenmaal weer in Cusco konden we onze tours boeken die we wilden doen. Het begon met een super toeristische tour door de Sacred Valley. We werden van de ene aangeklede lama naar de andere traditioneel geklede vrouw met baby-alpaca gereden. We zijn sterk gebleven en zijn niet op de foto gegaan met een aangeklede lama en hebben ons niet laten verleiden tot de aankoop van een trui van vicunawol of een eiffeltoren (ze stonden er echt!).

De ruïnes en uitzichtpunten die we ook nog bezochten waren overigens wel mooi. Na deze dag buszitten vonden we het tijd om Cusco goed te verkennen. Er bleken verrassend leuke lunchtentjes en koffietentjes te zijn. Veel meer dan toen Lotte 10 jaar geleden in Cusco was. Helaas word je ook doodgegooid met mensen die proberen geld te verdienen aan het massatoerisme. Rond het meest bekende plein in Cusco (Plaza de armas) kan je niet lopen zonder elke twee meter te worden gevraagd of je een massage, Machu Picchu tour, taxi, schilderij, gepoetste schoenen, versierde kalebas of alpaca-sleutelhanger wilt. De hoogte was voor ons lichaam ook wat wennen, veel eetlust hadden we niet en onze darmen waren het er niet helemaal mee eens. De coca-thee die ze overal schonken bracht helaas niet veel verlichting.

Eindelijk was het zover, we gingen naar de bezienswaardigheid waarvoor iedereen naar Cusco komt, Machu Picchu! We hadden gekozen voor de Inka Jungle Tour. Dit is een vierdaagse tour waarbij je op de mountainbike, tokkelend en uiteindelijk wandelend bij Machu Picchu aankomt. Vooral het mountainbiken vond Arjen erg tof. Je begon helemaal ingepakt als een motorcrosser aan een afdaling vanaf 4000 meter naar 1200 meter hoogte. Wel over de weg dus niet heel technisch, maar door de regen toch best spannend en gaaf. De volgende dag was het wandelen geblazen, 23 kilometer waarvan delen over de officiële Inka trail. Schitterende uitzichten en mooie verhalen van onze gepassioneerde gids. Dag drie was het tokkelen en wandelen langs de spoorlijn naar het dorp beneden aan Machu Picchu (Aguas Calientes). Daar was het vroeg maar bed want om 3:45 gisteren ging de wekker. Er moest namelijk gelopen worden naar Machu Picchu, een beklimming van 1800 traptreden. Niet niks door het tijdstip en de hoogte. De beloning boven was groot door een prachtig uitzicht over de ruïnes van Machu Picchu. Na een rondleiding van onze gids hadden we de tijd voor onszelf en hebben we een mooi plekje gevonden om bij te komen van de afgelopen dagen en te genieten van de omgeving. Na een helse busrit was het weer fijn om in Cusco te zijn en te genieten van een warme douche.

Twee dagen later vroeg Cristina ons om mee te gaan naar een project waar Cristina aan werkt iets buiten Cusco. Dit was een kaasmakerij waar dove Peruanen werken. Het gebouw werd gerenoveerd dus was even buiten gebruik. Wel was er nog een kaas (Gouda) waarvan we een stuk mochten proeven. Werkelijk de lekkerste kaas die we in maanden hebben gegeten. We kregen ook nog een stuk mee, we hebben hier nog dagen heerlijke broodjes kaas van gemaakt!

Onze laatste tour was die naar de rainbow mountain, een berg met door de aanwezige mineralen zeven verschillende kleuren. Het was geen misselijke tocht want je klom van 4200m naar 5200 meter boven zeeniveau. Weinig zuurstof dus!

De dag begon wederom belachelijk vroeg, we zouden om 3:00 tot 3:30 worden opgehaald!

Na een ontbijt met oude broodjes op 4000m hoogte moesten we eraan geloven. Als je er tegenop zag, kon je er ook voor te kiezen om op een paard omhoog te gaan. Al moesten we het laatste stuk kruipen, we zouden nooit op een paard gaan. Zo gezegd zo gedaan, we liepen gestaag omhoog. Je kon wel duidelijk aan je ademhaling en je hartslag merken dat je niet op zeeniveau liep. Na een mooie tocht liepen we uiteindelijk naar de top op 5200m. Wat een uitzicht! Een Cusquena (peruaans biertje) wachtte ons als beloning op de top. Ook de Gletsjers met pieken van meer dan 6000m waren mooi te zien vanaf de top. Ook de terugweg deden we als een van de weinigen te voet maar we hebben het gehaald! Meerdere mensen van onze groep hadden last van hoogteziekte, het was op het toilet druk met de mensen die hun maaginhoud ledigden. Gelukkig hadden wij er niet veel last van. Na een busrit van 3 uur waren we weer in Cusco. Wat hebben we de nacht erop lekker geslapen! Daarna was het afscheid nemen van Cristina en snel naar Lima waar de paspoorten inmiddels op ons lagen te wachten, jawel met de vingerafdrukken erin. We sloten het hoofdstuk Peru af met shoppen bij de H&M, film kijken, een dagje surfen en alvast lekker Argentijns eten. Argentina here we come!