Argentinië deel 1

Lieve allemaal,
Na een paar weken Argentinië ons eerste verhaaltje over dit land. Ons Argentinië avontuur startte in Buenos Aires in een heerlijk airbnb appartement met eigen keuken, topdouche, zwembad en sportschool. Van deze tijdelijke luxe hebben we een weekje kunnen genieten. Daarnaast hebben we Buenos Aires veelal verkend op de fiets, een relaxte Westerse stad. Hier hebben we ook de allerlekkerste steak ooit gegeten bij Don Julio. In dit restaurant serveerden ze ook heerlijk brood. Jullie begrijpen dat wij nog een keer terug zijn gegaan naar dit restaurant!
Na een weekje Buenos Aires vlogen we naar Iguazu, de watervallen! Wat zijn deze mooi en indrukwekkend!! We hebben een bezoek gebracht aan zowel de Braziliaanse als de Argentijnse kant. En wat een heerlijk weer hier!!
Onze weg vervolgden we naar het zuiden. Na twee bussen van 10 uur kwamen we aan in Puerto Madryn. Hier hebben we fantastische dagen gehad. We hebben een tour gedaan naar Peninsula Valdes. Na het zien van zeeleeuwen, walrussen, pinguïns en orka's in het wild, wat al prachtig is, gingen we de zee op om walvissen te spotten. Dit was echt geweldig! Ze waren zo dichtbij. Een moederwalvis (van 17m) zwom onder onze boot door en zwom 1 meter van ons vandaan. Wat een grote en gave beesten!!
Na een zeer luxe (soort business class) nachtbus zijn we gearriveerd in Bariloche, een soort Zwitsers skidorpje. Het is hier lente dus er kan niet geskied worden maar we vermaken ons hier prima met allerlei wandelingen. Wat een mooi gebied. Bariloche ligt aan de bovenkant van Patagonië en ligt in het lake district. Dit is overigens de plek voor chocolade en bier, voor ons allebei een prima plek dus;)
9 november vliegen we door naar El Calafate om het 'echte' Patagonië te gaan bekijken. We kijken er erg naar uit. Patagonië staat garant voor prachtige natuur! Na Patagonië staan ons nog een paar heerlijke weken te wachten tijdens de Zuid-Amerikaanse zomer. Er staat dus nog genoeg op de planning! We vermaken ons prima!
Leuk dat jullie het verhaal gelezen hebben!
Liefs, Arjen en Lotte

Peru

Nu we in het westerse en helaas ook regenachtige Buenos Aires zijn neergestreken, hebben we eindelijk de tijd om onze avonturen in Peru samen te vatten.

We hebben van een meisje, dat we ontmoet hebben tijdens de Inka Jungle Tour, de tip gekregen om de app Polarsteps te gebruiken. Hierin maak je een soort digitaal dagboek waarin je foto's kan plaatsen. Zo kunnen de thuisblijvers onze route wat gedetailleerder volgen. Via de volgende link kom je op onze site:

https://www.polarsteps.com/LotteZwart/45530-zuid-amerika?s=b8551149-50f9-4987-ba31-f1489b6a6365

We begonnen onze drie weken Peru in Lima. Iets langer dan eerst de bedoeling was want we moesten naar de ambassade om een echt paspoort aan te vragen. Met onze noodpaspoorten was het namelijk niet mogelijk om Peru uit te reizen. Omdat we maar drie weken in Peru zouden blijven hebben we voor de spoedprocedure gekozen. Duur geintje trouwens, hopelijk kunnen we dit nog via de reisverzekering terugkrijgen. Na twee dagen Lima was het tijd om naar Cusco te gaan. Voor Lotte exact 10 jaar geleden dat ze alleen naar Cusco ging om daar een half jaar vrijwilligerswerk te doen.

Op het vliegveld stond Cristina, haar gastmoeder van 10 jaar geleden, ons springend op te wachten. Wat een mooi weerzien! Het was meteen weer als vanouds. We werden gelijk uitgenodigd om de volgende dag te lunchen bij haar. Een typisch Peruaanse lekkernij stond op het menu; gebraden cavia! Het was flink kluiven maar het smaakte best goed, een soort kip maar dan met iets meer smaak. De gesprekken met Cristina gingen allemaal in het Spaans, voor Arjen goed luisteren om het te snappen, voor Lotte fijn om haar Spaans weer goed te oefenen. Gelukkig voor Arjen had Cristina twee Belgische vrijwilligers in huis waarmee hij zijn Belgisch wielerjargon kon uitwisselen.

We dachten het paspoortverhaal te hebben afgerond. We hoefden ze immers alleen nog maar in Lima op te halen en dan konden we doorreizen naar Argentinië. Bleek een dag nadat we in Cusco waren er iets mis te zijn gegaan met onze vingerafdrukken. Of we even langs de ambassade in Lima konden komen:-o

Dus wij snel een retourtje naar Lima regelen. Echt balen, het kostte ons een hoop geld en een dag van onze reis. Gelukkig heeft het ministerie van buitenlandse zaken alle kosten voor ons vergoed. Arjen heeft nog gevraagd of hij ook een afdruk van zijn middelvinger kon laten nemen maar dat bleek helaas niet te kunnen.

Eenmaal weer in Cusco konden we onze tours boeken die we wilden doen. Het begon met een super toeristische tour door de Sacred Valley. We werden van de ene aangeklede lama naar de andere traditioneel geklede vrouw met baby-alpaca gereden. We zijn sterk gebleven en zijn niet op de foto gegaan met een aangeklede lama en hebben ons niet laten verleiden tot de aankoop van een trui van vicunawol of een eiffeltoren (ze stonden er echt!).

De ruïnes en uitzichtpunten die we ook nog bezochten waren overigens wel mooi. Na deze dag buszitten vonden we het tijd om Cusco goed te verkennen. Er bleken verrassend leuke lunchtentjes en koffietentjes te zijn. Veel meer dan toen Lotte 10 jaar geleden in Cusco was. Helaas word je ook doodgegooid met mensen die proberen geld te verdienen aan het massatoerisme. Rond het meest bekende plein in Cusco (Plaza de armas) kan je niet lopen zonder elke twee meter te worden gevraagd of je een massage, Machu Picchu tour, taxi, schilderij, gepoetste schoenen, versierde kalebas of alpaca-sleutelhanger wilt. De hoogte was voor ons lichaam ook wat wennen, veel eetlust hadden we niet en onze darmen waren het er niet helemaal mee eens. De coca-thee die ze overal schonken bracht helaas niet veel verlichting.

Eindelijk was het zover, we gingen naar de bezienswaardigheid waarvoor iedereen naar Cusco komt, Machu Picchu! We hadden gekozen voor de Inka Jungle Tour. Dit is een vierdaagse tour waarbij je op de mountainbike, tokkelend en uiteindelijk wandelend bij Machu Picchu aankomt. Vooral het mountainbiken vond Arjen erg tof. Je begon helemaal ingepakt als een motorcrosser aan een afdaling vanaf 4000 meter naar 1200 meter hoogte. Wel over de weg dus niet heel technisch, maar door de regen toch best spannend en gaaf. De volgende dag was het wandelen geblazen, 23 kilometer waarvan delen over de officiële Inka trail. Schitterende uitzichten en mooie verhalen van onze gepassioneerde gids. Dag drie was het tokkelen en wandelen langs de spoorlijn naar het dorp beneden aan Machu Picchu (Aguas Calientes). Daar was het vroeg maar bed want om 3:45 gisteren ging de wekker. Er moest namelijk gelopen worden naar Machu Picchu, een beklimming van 1800 traptreden. Niet niks door het tijdstip en de hoogte. De beloning boven was groot door een prachtig uitzicht over de ruïnes van Machu Picchu. Na een rondleiding van onze gids hadden we de tijd voor onszelf en hebben we een mooi plekje gevonden om bij te komen van de afgelopen dagen en te genieten van de omgeving. Na een helse busrit was het weer fijn om in Cusco te zijn en te genieten van een warme douche.

Twee dagen later vroeg Cristina ons om mee te gaan naar een project waar Cristina aan werkt iets buiten Cusco. Dit was een kaasmakerij waar dove Peruanen werken. Het gebouw werd gerenoveerd dus was even buiten gebruik. Wel was er nog een kaas (Gouda) waarvan we een stuk mochten proeven. Werkelijk de lekkerste kaas die we in maanden hebben gegeten. We kregen ook nog een stuk mee, we hebben hier nog dagen heerlijke broodjes kaas van gemaakt!

Onze laatste tour was die naar de rainbow mountain, een berg met door de aanwezige mineralen zeven verschillende kleuren. Het was geen misselijke tocht want je klom van 4200m naar 5200 meter boven zeeniveau. Weinig zuurstof dus!

De dag begon wederom belachelijk vroeg, we zouden om 3:00 tot 3:30 worden opgehaald!

Na een ontbijt met oude broodjes op 4000m hoogte moesten we eraan geloven. Als je er tegenop zag, kon je er ook voor te kiezen om op een paard omhoog te gaan. Al moesten we het laatste stuk kruipen, we zouden nooit op een paard gaan. Zo gezegd zo gedaan, we liepen gestaag omhoog. Je kon wel duidelijk aan je ademhaling en je hartslag merken dat je niet op zeeniveau liep. Na een mooie tocht liepen we uiteindelijk naar de top op 5200m. Wat een uitzicht! Een Cusquena (peruaans biertje) wachtte ons als beloning op de top. Ook de Gletsjers met pieken van meer dan 6000m waren mooi te zien vanaf de top. Ook de terugweg deden we als een van de weinigen te voet maar we hebben het gehaald! Meerdere mensen van onze groep hadden last van hoogteziekte, het was op het toilet druk met de mensen die hun maaginhoud ledigden. Gelukkig hadden wij er niet veel last van. Na een busrit van 3 uur waren we weer in Cusco. Wat hebben we de nacht erop lekker geslapen! Daarna was het afscheid nemen van Cristina en snel naar Lima waar de paspoorten inmiddels op ons lagen te wachten, jawel met de vingerafdrukken erin. We sloten het hoofdstuk Peru af met shoppen bij de H&M, film kijken, een dagje surfen en alvast lekker Argentijns eten. Argentina here we come!

Colombia

Lieve allemaal,

Tja, hoe beginnen we dit keer ons verhaal... Er is een hoop gebeurd, vooral heel veel leuke dingen, maar helaas ook een minder leuke gebeurtenis. Wij zijn onder bedreiging van een mes beroofd van 1 backpack en onze dagrugzak. We waren een aantal dagen naar Medellin geweest (met 1 backpak en dagrugzak, andere stond nog in Bogota). Bij terugkomst in Bogota zijn wij beroofd van deze twee tassen, met daarin onder andere onze paspoorten, Lotte haar telefoon, pasjes, camera, zonnebrillen, ereaders ed. Gelukkig had Arjen zijn telefoon en portemonnee in zijn broekzakken zitten en hadden die debielen dat niet door. Het verlies van onze paspoorten zorgt voor veel gedoe rondom het aanvragen van een noodpaspoort en een nieuw echt paspoort. Maar vooral een domper voor ons gevoel van veiligheid, dit zal wel weer komen, maar een tegenvaller is dit wel. Echter willen wij de rest van onze reis niet te veel hierdoor laten beinvloeden en willen we vooral vooruit kijken naar alle leuke dingen die nog komen gaan en terugkijken op de mooie avonturen in Colombia. Want wat een mooi en veelzijdig land! Het heeft zowel mooie natuur als interessante cultuur. Ook zijn ze sport(lees voetbal)gek. Op de dag dat het nationaal elftal moest spelen voor de WK kwalificatie loopt 60% van de mensen, ook veel vrouwen en kinderen, in een geel voetbalshirt van het Colombiaans elftal. Ook worden op zondagen in grote steden veel autowegen afgesloten zodat mensen op deze wegen kunnen fietsen, skeeleren en hardlopen. Dit laatste hebben we in Medellin ook gedaan, bijzonder om mee te maken en flink vermoeiend door de hoogte. De Colombiaanse keuken hebben we uiteraard ook geprobeerd. Buiten de heerlijke vruchtensappen hebben ze onder andere dikke maispannekoekjes, arepa's genaamd. Een vrij smakeloos ding, maar met een goede vulling van kip en groenten prima te eten. Bovendien is al het lokale eten zeer goedkoop, zo hebben we samen een keer geluncht voor 2 euro inclusief soep vooraf en drankjes.

Onze Colombia trip startte in het noorden, Cartagena om precies te zijn. Wij hadden een airbnb geboekt en verbleven bij hele lieve mensen. In Cartagena zelf was niet heel veel te doen, maar des te meer hebben we genoten van het heerlijke eten en drinken. Ook hebben we daar gesurft, ja Lotte ook. Na een les van privemeester Becker bleek dit een onvermoed talent. Na het mooie Cartagena gingen wij door naar Santa Marta/Taganga, waar Arjen gedoken heeft en Lotte gesnorkeld, voor beiden heel leuk! De dag erna stond een trip naar het Nationaal Park Tayrona te wachten. Na anderhalf uur wandelen kwamen wij eerder dan verwacht aan bij onze bedoelde eindbestemming. We hebben een uurtje daar gechilld aan het strand, waarna we besloten om niet dezelfde weg terug te gaan maar de wandeling 'af' te maken. Op de terugweg kwamen we amper een toerist tegen en klommen we in onze badkleding over de steile rotsen omhoog. Wat een gave wandeling!! De volgende dag stond 'de meest romantische plek met het beste uitzicht' op het programma. Niks was gelogen, zie foto's. Na zo'n dag als gisteren hadden we wel een chilldagje verdiend. De dag daarop stond een pittige wandeling te wachten naar Los Pinos. Er stond aangegeven dat de wandeling omhoog ongeveer 2 uur was, echter stond er ergens anders aangegeven dat de wandeling 5-7 uur zou duren. Na drie uur omhoog wandelen, kwamen wij bij Los Pinos aan. Inmiddels liepen we in de wolken en was er weinig te zien. Om te zien wat wij gemist hebben, kunnen jullie googelen op Los Pinos, Minca, Colombia. De volgende stop in Colombia was Bogota. Arjen werd hier 38 (bedankt nog voor de felicitaties) jaar, na ontbijt met kaarsjes en balonnen, hadden we fietsen gehuurd en bedacht om aan de andere kant van Bogota een taartje te gaan eten. Al snel begon het te regenen, wij dachten 'Het gaat wel over', dat ging het ook alleen waren wij inmiddels al erg nat. Bij terugkomst was het even droog, om daarna weer keihard te gaan regenen. Dat taarttentje hebben we overigens niet kunnen vinden. Ondanks alle regen hebben we 's avonds genoten van de sushi en van de bijzondere verjaardag! De volgende dag moesten we vroeg op voor een tour met de politie. Het enige wat we wisten was dat we om 7.30 op Plaza Bolivar moesten zijn, dus wij zaten netjes op het afgesproken tijdstip klaar op Plaza Bolivar. Er waren echter weinig toeristen te bekennen, waarna we op de politie afgestapt zijn en het zijn gaan vragen. Na wat telefoontjes werd duidelijk dat er een tour was. Zes politieagenten stonden klaar om met ons een tour door de bergen te gaan maken, uiteindelijk gingen er vier mee want wij waren de enigen. Wat een ontzettend leuke dag hebben we met hen gehad. Het was een pittige wandeling omhoog, op deze hoogte is omhoog wandelen toch net ff wat anders dan op zeeniveau, maar het uitizicht was supermooi. Daarna daalden we af door de jungle naar een ijskoude waterval. Arjen en een agent waren zo dapper om het koude water te trotseren! De agenten maakten veelvuldig foto's en ook moesten wij op camera wat zeggen over de politietour, dit allemaal wordt samengevat tot een brochure. Na Bogota gingen wij voor een paar dagen naar Medellin, de voormalige moordhoofdstad en stad van Pablo Escobar. Medellin staat nu vooral bekend om zijn metro(cable). Deze hebben wij uiteraard genomen, deze gaat ook de bergen in wat een prachtig uitzicht geeft over Medellin. Een gondel (zoals van de skivakantie) bracht ons nog verder de bergen in naar het Arvi Park. Hier hebben we een mooie wandeling gemaakt. Ook zijn we naar een plek buiten Medellin geweest, de zogenaamde Piedra del Penol, een hoge rots. Na 740 treden omhoog kwamen wij op de top en wat een prachtig uitziht (zie foto's). De laatste dag stond de Pablo Escobar tour op het programma, deze mocht natuurlijk niet ontbreken. Met een goede gids in een busje gingen we langs een aantal belangrijke plekken rondom Pablo Escobar. Tijdens deze tour werd pijnlijk duidelijk wat de invloed is van cocaine op het leven in Colombia, het was een indrukwekkende tour.

Op dit moment zijn we in Peru, maandag gaan we een echt paspoort aanvragen bij de ambassade en dan vliegen we door naar Cusco. Voor Lotte een terugkeer naar Cusco na tien jaar. We hebben veel zin om Cusco verder te gaan ontdekken!

Liefs vanuit Peru,

Arjen en Lotte

ps Lotte is hopelijk snel weer bereikbaar via whatsapp, maar op dit moment via Arjen, fb of mail!

Curaçao

Vijf dagen Curaçao! Dankzij een wijziging van Ebookers een dag langer dan eerst gepland. Dikke tip trouwens voor mensen die op zoek zijn naar plotselinge veranderingen in hun reisschema; boek meerdere vluchten bij Ebookers! Je weet nooit wanneer je naar welk land vertrekt.

Suriname

Lieve allemaal,

Ons eerste verhaaltje betekent dat ons eerste land er bijna op zit: Suriname.

Om jullie een klein beetje het gevoel te geven met ons mee te reizen, hierbij wat belevenissen.

Een dagje Paramaribo voor beginners. Let op: ze rijden links en er zijn (op stoplichten na) weinig tot geen verkeersregels. Nederlanders op een fiets worden bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de rand van de weg ingehaald, zeker als ze besluiten de hoogste en steilste brug (6%) van Suriname op te fietsen op een stadsfiets. Op elke hoek wordt een vrouw na gefloten, door middel van de zogenaamde Tjoerie. Fitnessen bij Hotel Torarica kan, mits je als stel hand in hand naar binnen loopt. Goedkoop en lekker eten doe je aan de Waterkant! Oh en Deet smeren heeft geen zin, je wordt toch wel gestoke;)

Onze eerste grote trip ging naar Galibi, een Indianendorp dichtbij het schildpaddenstrand van Arjen. We hadden ervoor gekozen om alles zelf te regelen dus met 8 liter water, eten en kleren gingen we op pad. Al snel vonden we een minibus, die 'straks' zou gaan. De betekenis van straks was in dit geval vrij kort. Echter zijn we daarna drie keer de stad doorgereden om de spullen van onze medepassagiers op te halen. Daarna stopten we nog even om iemand op te halen, om een ziek meisje te helpen, om iemand te laten plassen en om te eten. Toen we dachten dat er echt geen reden meer was om te stoppen, deden we dat toch; om wat dozen met levende kippen in te laden. Een paar uur na de gestarte tijd kwamen we aan bij Albina, waar de chauffeur de legendarische woorden sprak: 'we hadden wat vertraging vandaag'. Na een supermooie boottocht kwamen we bij Galibi aan, waar George (Sjors) ons op zijn qua verwelkomende. Laat op de avond gingen we per boot met een groep de oceaan over om in Frans Guyana op zoek te gaan naar zeeschildpadden. We hadden mazzel (eind juli eindigt het seizoen) en zagen een green turtle. Wat een gaaf beest en gave ervaring!

Onze tweede grote trip ging naar de Brownsberg en Jaw Jaw. Weer gingen we vol goede moed op zoek naar een busje. Het leek sneller te gaan dan de vorige keer, maar ook deze keer werd de auto weer volgestouwd en maakten we een aantal stops. Wij hadden bedacht de Brownsberg te beklimmen (13km omhoog). De hele bus lachtte erom en verklaarde ons voor gek dat we niet 'gewoon' een bus pakten. Maar eigenwijs genoeg gingen we (zonder kaart) de berg op. Al snel liepen we verkeerd, maar met hulp van goudzoekers met geweren kwamen we op het goede pad. Na een heroïsche tocht van ongeveer 15 km omhoog in de hitte met bepakking kwamen we vol trots boven! Deze tocht was pittig, maar ook heel mooi, we hebben veel dieren gezien onderweg. Bij aankomst gaf de beheerder aan al bijna een zoektocht gestart te zijn. In ons hoofd waren we al aan het bedenken wat jullie over ons zouden zeggen tijdens een Break free aflevering;)

Na twee nachten in onze eigen privé jeugdherberg en na het zien van mooie watervallen, gingen we op weg naar Jaw Jaw. We werden opgepikt door drie zeer vriendelijke Surinamers, die speciaal voor ons omreden. Na wederom een mooie boottocht kwamen we aan in Jaw Jaw. Al snel maakte Arjen vrienden met de plaatselijke bevolking: samen zwemmen en vissen, ze vonden het prachtig. Het aas werd opgegeten door de hongerige bosnegertjes in plaats van gebruikt om te vissen;) Op de weg terug ontmoetten we een Surinaams gezin. We mochten met hen mee terug naar Paramaribo! Superleuke en gezellige terugtocht! De dochter in dit gezin heeft haar droom gevolgd en is een eigen bedrijf gestart, een mooi initiatief (zie www.talkingprints.org).

Verder genieten we hier volop, chillen we bij het zwembad, keken we naar onze Olympische helden (bij elke gouden medaille namen we een caipirinha) en eten we heerlijk!

Onze top 5 Suriname culinair

Met stip op 1 bamie kip bij de Waterkant. Zo lekker dat zelfs Lotte een normale portie eet;)

2: markoesasap (passievrucht), heerlijke zoete sap!

3/4: Roti/bang bang filet. We werden het niet eens over welke op 3 dus maar een gedeelde plek 3. Beiden erg lekker!

5: Bakabana (gefrituurde banaan), lekker, maar stiekem hopen we verderop tijdens onze reis een nog lekkerder versie te eten.

Op veruit de laatste plaats komt het broodje 'Pom'. Echter is het ook mogelijk dat dit broodje zijn plaats te danken heeft aan het niet bijster goede restaurant.

Donderdag vertrekken we alweer naar het volgende land: Curaçao! Al gepland staat een Beach tennis toernooi bij strandtent Zanzibar:)

Houd ons op de hoogte van alles in Nederland, vinden we erg leuk! En laat vooral een berichtje achter:)

Liefs en geniet van het mooie weer in Nederland,

Arjen en Lotte